राजनीति

यही मङ्सिर ३० गते शनिबार नयाँपत्रिका दैनिकमा खगेन्द्र सङ्ग्रौलाको एउटा लेख छापियो । लेख नेपालको कम्युनिस्ट आन्दोलन र तत्सम्बन्धी कम्युनिस्ट पार्टीका ‘दुःख’ भनेर ‘नेपाली कम्युनिस्टका नौ दुःख’ शीर्षकमा लेखिएको छ । सो पत्रिकाका साहित्य सम्बन्धी बीट हेर्ने राजु स्याङतानसँगको कुराकानीमा आधारित लेख प्रकाशित भएपछि त्यसले मुलतः क्रान्तिकारी धाराका कम्युनिस्ट वृत्तमा केही चर्चाको विषय बनेको छ । उक्त लेखमा सङ्ग्रौलाले मुलतः सत्ता र संसदवादी कम्युनिस्ट पार्टीको बारेमा बढी शब्द खर्चिएको जस्तो देखिन्छ । लेख पढ्दा संसदवादी पार्टीहरुका कुकृत्य र तिनीहरुले अबलम्बन गरेको बाटोको बारेमा भण्डाफोर गरेको जस्तो पनि देखिन्छ । जसका कारण संसदवादी कम्युनिस्ट पार्टीका ब्यबहारबाट आजित भएका जनता र तत्तत् पार्टीका पनि खानपिनबाट बञ्चित भएका कार्यकर्ताहरुलाई खुच्चिङ् गर्ने वातावरण भने अवस्य निर्माण गरेको छ । विषयलाई द्वन्...

"कविता" विद्रोह र सङ्घर्षमा फूलजस्तै फुल्छ जीवन निरन्तर सम्याउनु छ काँडा पाल्ने डाँडाहरू डोजर–आगो लगाएर पन्छाउनु छ काँडाहरू चट्टानहरू फुटाएर बनाउनु छ बाटाहरू जारी नै छ शिखरयात्रा, निरन्तर–निरन्तर ! सहज छैन लक्ष्य चुम्न धेरै चुक्छन् बीचबाटै तर यात्रा अनिवार्य शिखरसम्म सुरुबाटै आउन सक्छन् बाघ–भालु, बीच बाटोमै छेक्नलाई बाढी–पहिरो आउन सक्छ बीचमै यात्रा रोक्नलाई ! कहिलेकहीँ निराशा र थकाइ पनि लाग्न सक्छ जितिछोड्ने अठोट र अभिलाशा भाग्न सक्छ नरहन सक्छ उस्तै दृढ आस्था, लक्ष्य, विश्वास अलमल्याउने, भाँड्ने तत्व हुन सक्छन् क्रियाशील ! कतिलाई लाग्न सक्छ कति लड्ने जीवनभरि ? कोही थाक्न, गल्न सक्छन् लड्दा–लड्दा हार बेहोरी लड्नु जीवन बचाउनु हो, नलड्नेको स्वत्व जान्छ हार्नु, काँप्नु, भाग्नु हुन्न क्रान्ति–लक्ष्य धूमिल हुन्छ ! फार्छ हिमाल, खुल्छ आकाश, हट्दै जान्छ यो तुवाँलो ढिस...

फेरौँ अब मक्किएको आफ्नै घरको खाँबो ! राती भुक्ने कुकुरले घरको चियो गर्छ दिउँसै भुक्ने भुस्याहाले मनकै दियो मार्छ कोही कुकुर इमानदार, कोही बेइमान भुस्या कुकुर हुँ...हुँ गरी सुत्नै देनन् आज ! सिंहासनमा मोदी–दास, क्वै अम्रिकी दास अनुहार–टोपी नेपालका, साम्राज्यवादी खास लेन्डुपे र चन्द्रशेखर बसी मित लाउँछन् मुखले नेपाल भने पनि दलाल भजन गाउँछन् ! माथि दास, बीचमा दास, तल परम दास सत्तामा छन् साम्राज्यवादी– दासको छैन आस दासमुक्त गर्न स्पार्टाकस चाहिएको छ रक्तरञ्जित रातो झन्डा बोक्ने चाहिएको छ ! जन्मेलान् कि माक्र्स, एङ्गेल्स, लेनिन, स्टालिन माओ, किम, चे, फिडेल, चारु, हो ची, चियाङचिङ यो चैँ होला माओ भन्यो, हुन्छन्–केशर–मोहन स्टालिन नै हुन् कि भन्यो सी हुँ भन्दै दोहन ! बिउ छर्छु लेनिनको ख्रुस्चेब टुसाउँछ स्टालिन–माओ रोप्छु, तेङ पो सुसाउँछ हाम्लाई अब काउत्स्की होइन, माक्र्...