Tag: कविता

  प्रिय मर्द....! भावबिहल छु आफै -आफैमा !! बियोगी आत्माबाट निस्केका स्मरणका उछालहरु, तिम्रो उदायमान लक्ष्यको पिंध पिंध सम्म पुगेर सफल जिबनका पुर्ण नमुनाहरु, यो सन्नाटाको बगरमा फिजाउने प्रयत्न छु । असामानताले बजारियको एउटा ख्याउटे बस्तीभित्र उकुस मुकुस भएर जन्मियको तिम्रो डाईनामेट बिचारले , सायद सेता घोडामा बिराजमान हैकमी मान्छेहरुका बिरुद्ध मुक्तिको रोडम्याप तयार गर्यो र तमाम भोका मान्छेहरु, एकाएक समर्पित भए तिम्रो बटोमा ...! सामान्त र सुद्खोर लाई च्वास्स च्वास्स पोलिरह्यो आगो बोकेको तिम्रो झोलाले रात निदाएको एक दिन, आँखामा पट्टि बाँधेर घिसार्दै पुर्यायो अँधेरी खोलाको खोंचमा अपराध बोकेका बगरेहरुले पड्कायो बन्दुक ड्याम्म -ड्याम्म !! बगे हजारौ अभिलाषाहरु, अँधेरी खोलाको रातो पानी संग बिजय उत्सब मनाए, उनै सेता ब्वासांका बथानहरुले निरलज्ज बगरमा डङरङ...

म पनि हत्यारा हुँ निरंकुशता को ! म पनि अवराधि हुँ समान्तवादको !! एउटा काँधमा वन्दुक बोकेर अर्को काधमा वच्चा बोकेर अत्याचार को गला हलाल गरेकै हुं म पनि अपराधी हु दलाल नोकरशाही ब्यवस्थाको असमानता विभेद र दासताको टाउकोमा समानता स्वतन्त्रता र मुक्तीको वज्र प्रहार गरेकै हुँ उत्पीडनको गिद्दे नजर फुटाउन हजारौलाई जुटाएर सुदखोर भ्रष्टाचारी र वलत्कारी लाई जनसत्ताको कठघरामा उभ्याएर सरेआम भाटे कारवाही गरेकै हुँ हो सक्छौ प्रतिगमनको तिम्रो अदालतमा हाम्रा विरुद्ध हजारौं मुद्धा दायर गर मृत्युमा सहीछाप गरेर शिरमा कफन बाँधेका क्रान्तिका सिपाहीहरु हौं हामी देश र जनताको निम्ती यातनाका ग्यास च्याम्वर मा जलेनौ झिरले रोपीयका पैतलामा फलामे सिक्रिले कसिदा पनि एक रत्ती गलेनौ हामी तिम्रा धम्की रबाफले न्याय र समानताको हाम्रो महान अभियानलाई कदाचित रोक्ने छैन रगतले लेखिएको जनाधिकारको दस्ताव...

बिरानो शहर पुर्खाहरु ले भन्ने र सुन्ने गरेको शहर मेरो पौज भन्दा धेरै टाढा ठानिएको शहर । गाउका लज्जाउने र शहरका ले गिज्याउने प्रचलनै बसालिएको मेरो शहर ठुला ठुला अपरिबर्तनिय पर्खालहरु भत्ताउदै रोल्पाको झुपडी बाट ढाडमा हसियाँ र कटी भिरेर निस्क्यो र भन्यो महिले नचिनेको र बिरानो शहर खै ? उस्लाई कस्ले के भने ईतिहास भैसक्यो तर उस्ले जे चाहेको थियो त्यो पूरा भएर छाड्यो । गाउर शहरको अपत्यारिलो भेद मेटिने दिशामा उद्दत छ । गाउमा रहेका शोषणरुपी कुरुप अनुहारहरु शहरका गल्ली गल्ली चोक चोकमा छन त्याहाँ गरिबी छ याहाँ गरिबी छ हुदाहुदा नियाले हेर्दा त्याहाँ भन्दा याहाँ पो बढी छ । बहुजाती बहुभाषा बहु सस्कृती को धनी मेरो शहर साझा फुलबारीका थरिथरिका फुलहरुलाई एउटै मालमा उईनिएर पहिरने ईक्छा राख्दछ उड्ने गुड्ने र भारी बोक्नेहरुको दिनचर्यामा समानता को संसार बनाउने ध्याय राख्छ मेरोशहर हिमालक...

सहिद राष्ट्र का नायक हुन । सहिद त महान हुन ।। जिवनकाे प्रवाह नगरि, समयकाे वेगवान गति संगै, परिस्थितिकाे अपरिहार्यता संगै, शिरमा कफन बाँधेर, काधमा राईफल भिरेर, अन्तिम प्रण रहुन्जेल, थाेपा रगत चुहुन्जेल, लडिरहने ती सहिद राष्ट्रका नायक हुन । भिडिरहने ती सहिद हाम्रा प्रतिबिम्ब हुन । बिरता र काैशलता संगै, शाहासि र विवेकता संगै, बैरिका किल्ला खालि नहुन्जेल, पन्चायत , बहुदल र सामन्तले, थलाे नछाेडुन्जेल, भाेकै र अनिदाे रहि, कुदिरहेका , भिडिरहेका, ती ,,सहिद सबैका प्रेरणादायी हुन । ती ,,सहिद सबैका उत्तरदायी हुन । रगतकाे आहलमा पाैडिदै , बम बारुदकाे धुँवामा माैलिदै , सामुहिक भावनाले ओेतप्राेत , बर्गिय मायामा बाँधियर , धावा बाेल्दा- बाेल्दै , मैदानमै कुर्वानि गर्ने , ती सहिद समाजवादका दाता हुन । ती सहित साम्यवादका छाता हुन । सहिद महान छन । सहिद राष्ट्रका न...

सपनाहरु त आगो हुन्, आगोले पोल्छ, सपना लत्याउन खोज्नेको मृत्यु दर्दनाक हुन्छ । ११ रगत बगाएर जिवित बनेका शहिद बोले उनका साथी बोले समाज र देश पनि बोल्यो उनि सँगै उनको समाज संगै । एउटै स्वर भएका, श्रमजिवि,सर्बहाराहरु, भुमीहिन र भुमिका बिहिनहरु आत्मसम्मान खोज्दा खोज्दै प्रदेश पुगेका देशप्रेमी बोले मान्छेहरुको भिड्बाट मसानघाटको नजिक बाट चिता भित्रको लास बोल्यो जेल भित्रका कैदी बोले खबरदार सपना लत्याउन खोज्नेको मृत्यु दर्दनाक हुन्छ । देउडा र हुड्केउली बाट सिङ्गारु र टप्पा बाट ख्याली र सोरठिहरु बाट पन्चेबाजा र सेलोको बाटो हुँदै मधेसका अप्ठ्याराहरु बोले रगत(पसिना छर्किदै छिमेकी ऐठ्यायर साध(सिमा जोगाउनेहरु बोले पहाडीया चिन्तनको बाहुलिबाट खपी नसक्नुको छोइ नसक्नुको अपमान भोगेकाहरु आफ्नै आँगनमा आजादी कल्पिरहेकाहरु कथा कविता र अक्षरहरुबाट निर्धक्क बोल्न थाले खबरदार सपना ल...