बेपत्ता नागरिकको डायरी
चरा र चौपायाँले पनि बास बसेकाे त्याे साँझ ,
मैले आफ्नै घरमा पनि बास बस्न पाइन
फुल टिपेझै कुन बतासले चढाइदियाे
कुन ढुङ्गे इश्वरकाे गाेडामा ??
बाेकेर आँखाभरि जलविन्दु आकास,
कुन स्वर्गकाे नगरीमा छु म ?
महाशय,म एक बेपत्ता नागरिक !
म हराउदा म मात्र हराइन ,
म सगै आमाबाकाे जवान छाेराे हरायाे
जसले नविराइ खुवाउनु थियाे
क्षयराेगकाे निशुल्क ओखति
म सगै हरायाे ।
तरुणि श्रीमतिकाे लाेग्ने
जसले किनिदिनु थियाे
आउने दशैमा एकसराे धाेति।
म सगै हरायो
नाबालक सन्तानकाे बाबू
जसले भर्ना गरिदिनु थियाे
यसैपाली स्कुलमा ।
महाशय ,म एक बेपत्ता नागरिक
मेराे जिन्दगी च्यातिदा
संगसंगै च्यातियाे सविधानकाे एउटा पाना
सगै च्यातियाे मानवताकाे किस्सा
कतै दाेबाटाे र चौबाटाेमा मेरि आमाले
छाति पिटिरहेको देख्नु भयाे भने भनिदिनु
म एक्लै छैन , याे अदृश्य स्थानमा
कतै मेरी श्रीमतीले ढाेका उघारै राखेकि छ भने...